Burnout van het systeem en wat we eraan kunnen doen

Gisteren sprak ik met een collega over de huidige tijd. Over dat alles nu in crisis raakt en dat oplossingen geen échte oplossingen zijn, maar telkens weer tot nieuwe problemen leiden. Ik kreeg er het beeld bij van een burn-out. Het systeem is in een burn-out beland.

Onverwachts lijkt alles op te houden met wat eerst nog werkte. Chaos wordt zichtbaar. Oncontroleerbaar gaat het z’n eigen gang. Onmacht wordt op grote schaal ervaren. Machteloosheid ligt op de loer.

Uit eigen ervaring met burn-out weet ik dat alle pogingen om ‘de boel bijéén te houden’ tot niks leiden. De uiterlijke crisis weerspiegelt namelijk een innerlijke crisis en is er juist om bewust te worden van de, tot dan toe onbewuste, systemen die maken dat de crisis wordt ervaren. Bij mij waren dat persoons-systemen en innerlijke overtuigingen. In de wereld nu is dat mijn inziens niet anders: wereld-systemen en collectieve overtuigingen.

Ze, de aarde, vraagt nu om stil te vallen en bewust te worden, zodat we met nieuwe verdiepte inzichten nieuwe systemen kunnen gaan scheppen. Nieuwe systemen die wél goed zijn voor jou, mij, elkaar en de aarde.

En waar we ons nu bevinden is een zeer ongemakkelijke fase van verandering: bewust incompetent.

Wat helpt in deze fase is space-holden. Onbevooroordeeld aanwezig zijn met wat er gebeurt. Empathie of liefde kunnen we het ook noemen. Bij een persoonlijke burn-out is het een goede coach, mentor, ouder of psycholoog die dit doet. In het grote systeem van nu is het aan ons. We weten het niet, dat voelt ongemakkelijk én het is aan ons om er onbevooroordeeld bij aanwezig te zijn. Voor onszelf en de ander. 

Alleen door dit space-holden komen de noodzakelijk inzichten naar boven. Inzichten over waarom we zijn beland in waar we nu beland zijn. Inzichten over wat aan volledig nieuw denken en doen nodig is. Want we kunnen de problemen niet oplossen met dezelfde gedachten als die ze hebben veroorzaakt (Albert Einstein).

Het is noodzakelijk om ons de ruimte (space) te bieden waarin het inzicht en de nieuwe gedachten zich aan kan dienen. Daar kunnen we nu allemaal bij helpen door te stoppen met mee te gaan in paniek en halfbakken oplossingen en te stoppen met het voeden van angst en polariteit. Door rustig te blijven, onszelf te onderzoeken en met een open, empathische houding in het midden te blijven staan. Als een pijler waarop het nieuwe gefundeerd kan worden.